” اول-جراحی ” (surgery-first) یک انتخاب خوب برای کسانی است که تصمیم به درمان ناهنجاری فک و صورت و دندان های گرفته اند و دوست دارند اصلاح فرم صورت زودتر انجام شود این تکنیک همان جراحی فک یا ارتوسرجری یا درمان ارتوگناتیک سرجری است با این تفاوت که با جای اینکه اول ارتودنسی انجام شود و بعد بیمار برای جراحی ارجاع شود، جراحی فک در ابتدای درمان انجام می شود.
چه کسانی نیاز به ارتوسرجری دارند؟
اصولا هرزمانی که ناهنجاری اسکلتال به حدی باشد که بر ظاهر صورت تاثیر مشخصا نامطلوبی گذاشته باشد، بیمار نیاز مند در مان ارتوسرجری خواهد بود. در مقاله ای به عنوان “جراحی فک برای چه کسانی توصیه می شود ” توضیحات بیشتر را می توانید بخوانید.
آیا می توان در ارتوسرجری فقط جراحی فک انجام داد و ارتودنسی نکرد؟
در واقع بسیار کم می توان نمونه ای پیدا کرد که ارتوسرجری را بدون ارتودنسی انجام دهد و نتیجه خوبی حاصل شود. قبلا در مقاله “جراحی فک بدون ارتودنسی: آری یا نه؟” این موضوع را مفصل توضیح داده ایم و مثالی هم آورده ایم و توصیه می کنم اگر قانع نشده اید آن مقاله را هم بعدا مطالعه کنید!
ارتوسرجری در فرم رایج تر
چه زمانی به تکنیک “اول-جراحی” می اندیشیم؟
تا اینجا دانستیم که کسانی که نیازمند جراحی هستند و در عین حال نیازمند ارتودنسی، کاندید درمان ارتوسرجری یا ارتوگناتیک خواهند بود. مراحل درمان ارتوگناتیک معمولا به این شکل است که ارتودنسی شروع می شود و بیمار آماده جراحی می شود و برای جراحی مراجعه می کند و بعد از جراحی برای ادامه ارتودنسی برمی گردد. مراحل اماده سازی برای جراحی برای برخی بیماران در حد 6 ماه و کمتر و برای اغلب بیماران یک سال تا یک سال و نیم طول می کشد. حال اگر بیمار خیلی عجله داشته باشدکه زودتر جراحی را انجام دهد، می توان به تکنیک “اول-جراحی” فکر کرد. اما باید دیئ که بیمار مناسب این تکنیک هست یا نه؟
یادمان باشد که اغلب بیماران “اول-جراحی” باید ارتودنسی هم انجام دهند!
چه کسانی مناسب درمان ” اول-جراحی” هستند؟
اصولا هدف اصلی درمان ارتودنسی آماده سازی برای جراحی، حذف جبران های طبیعی است و تنظیم قوس های فکی برای اینکه در زمان جراحی خوب روی هم چفت شوند. اگر فردی از نظر هماهنگی قوس ها وضعیت با ثباتی داشته باشد،
طوری که بتوان خیال راحت کرد که بعد از ارتودنسی و زمانی که دارد ارتودنسی را انجام می دهد عملکرد فک با ثبات خواهد بود،
این فرد برای “اول-جراحی” مناسبتر است. اگر نه دردوران ارتودنسی مشکلات بیشتری در جویدن خواهند داشت و ممکن است حتی ثبات جراحی به هم بخورد.
با تهیه رکورد های تشخیصی (رادیوگرافی و مدل گچی دندان ها و …) و مشاوره ارتودنسی و جراحی می توان تشخیص داد که بیمار مناسب “اول-جراحی” هست یا نه!
ارتوسرجری به روش «اول-جراحی»
مراحل درمان ارتوسرجری به روش “اول-جراحی” چیست؟
برای این تکنیک باید متخصص ارتودنسی و متخصص جراحی فک و بیمار هماهنگی بسیار بالایی باهم داشته باشند. بعد از اینکه مکاتبات لازم بین ارتودنتیست و جراح انجام گرفت، تصمیم گرفته می شود که چه نوع اتصالاتی روی دندان ها لازم است. اغلب لازم است اتصالات ارتودنسی روی دندان ها چسبانده شوند ولی سیم ارتودنسی باید به شکلی فرم داده شود که استحکام کافی قوس ها در زمان عمل ایجاد شود ولی در عین حال فورا بعد از جراحی صاف کردن دندان ها را بتوان آغاز کرد.
در واقع معمول این است که در روش “اول-جراحی” تلاشی به صاف کردن دندان ها قبل از عمل انجام نمی شود( اگر نه که دیگر نام این روش اول جراحی نبود!).
بعد از اینکه بیمار جراحی را انجام داد، در اولین فرصت به تشخیص جراح فک و صورت درمان ارتودنسی آغاز می شود.
چه ناهنجاری هایی مناسب “اول-جراحی” هستند؟
ناهنجاری هایی مانند کلاس 3 یا اوپن بایت و … (آن دسته ای که موقعیت دندان ها نسبت به فک خوب است و فقط موقعیت فک ها نسبت به هم ناهنجاری شدید دارد) بیشترین منفعت را از تکنیک اول جراحی می برند. البته کلاس 2 های شدید هم می توانند از این تکنیک منفعت ببرند.
در صورت نیاز به مشاوره ارتودنسی غرب تهران می توانید با مطب دکتر گوگانی تماس حاصل بفرمایید.
مراحل درمان ارتوسرجری به شیوه رایج تر را در فیلم زیر می توانید ببینید:
