الاینر ها و اینویزیلاین سال های زیادی است که در دنیای ارتودنسی به رسمیت شناخته شده است و بیماران زیادی با الاینر ها درمان شده اند. به عنوان یک متخصص ارتودنسی اعتقاد دارم در صورت انتخاب کیس (بیمار) مناسب برای الاینرتراپی می توان نتایج قابل قبول از نظر هم بیمار و هم متخصص ارتودنسی را انتظار داشت و به آن دست یافت. نمونه ای از درمان محدود با الاینر هم در سایت منتشر شده است.
درمقاله قبل (این لینک) در مورد وبیناری در مورد اینویزیلاین صحبت کردیم، در این مقاله صحبت را در مورد چند کیس ارایه شده در آن وبینار ادامه می دهیم:
بحث درمورد چند کیس ارایه شده از اینویزیلاین:
نمونه کیس اینویزیلاین – قبل
به تصاویر توجه کنید. به خصوص به روابط مولری و کانینی و اورجت سانترال ها.
نمونه کیس اینویزیلاین – هدف گذاری درمان
به هدف گذاری انجام شده توجه کنید. توجه کنید که چگونه از عبارت “اصلاح روابط کانینی و مولری به کلاس 1” استفاده شده است.
نمونه کیس اینویزیلاین – جمع بندی درمان کیس
یک و نیم سال درمان و دوسری الاینر (جمعا 45 الاینر) استفاده شده تا به گفته ارایه دهنده کیس به اورجت و اوربایت مثبت و رابطه کلاس 1 (!) برسیم:
نمونه کیس اینویزیلاین – نتیجه درمان
نتیجه خوبی حاصل شده، اگر از ستلینگ ضعیف مولرها بگذریم شکی در این نتیجه خوب نیست! اما آیا از نظر قدامی خلفی تغییر خاصی در رابطه مولری و کانینی رخ داده است؟
نمونه کیس اینویزیلاین – آنالیز سفالومتری
در سوپرایمپوزیشن سفالومتری ها، اندکی افزایش شیب دندان هاب قدامی ماگزیلا و میزان مشخصی از کاهش شیب ثنایای مندیل مشخص است. اما نکته ای جالب هم دیده می شود: هم شیب و هم ابعاد مندیبل بعد از درمان کاهش یافته است!!؟
آیا درمان کیس فوق اینقدر پیچیده است که ادعا می شود؟
آیا واقعا درمانی بهتراز درمان ثابت ارایه شده است؟
آیا نمی شد با درمان ثابت این کیس را در زمان کوتاهتر و با کیفیت بهتر درمان کرد؟
در ادامه اسلاید های بیشتری مرور خواهد شد.
