خیلی از بیماران دوست دارند بدانند جراحی فک برای شان واجب و لازم است یا نه و مراحل کار چگونه است. دادن جواب دقیق به سوال اول کاری پیچیده و نیازمند درنظر گرفتن فاکتورهای زیادی است!
قبل از تصمیم گیری در مورد انجام جراحی فک
خود بیمار و اطرافیان وی باید به این سوال پاسخ بدهند که:
چقدر از نظر آنها صورت مشکل دارد و باید تغییر کند؟
هرچه مشکل صورت از نظر بیمار و اطرافیان شدید به نظر برسد، احتمال اینکه رفع آن نیاز مند جراحی باشد بیشتر است.
بعد از اینکه میزان مشکل از نظر بیمار و اطرافیان (تقاضا برای درمان) مشخص شد:
باید ارتودنتیست بررسی کند که اجزای صورت هرکدام به چه میزان در ایجاد مشکل مقصرند: هرچه یک فک بیشتر در ایجاد مشکل مقصر باشد، احتمال نیاز به جراحی بیشتر خواهد بود. ازسوی دیگر هرچه تقصیر دندانها در ایجاد مشکل بیشتر باشد ویا عامل ایجاد مشکل در هردو فک تقسیم شده باشد، احتمال اینکه بتوان با درمان بدون جراحی به نتیجه خوب رسید بیشتر است.
به هرحال؛
هرزمانی مشکل مشخصی در استخوان ها ) باشد(ناهنجاری اسکلتی مشخص، درمان ایده آل درمان در استخوان ها است.
اصلاح مشکلات استخوانی را در دوران رشد می توان با زمانبندی درست ارتودنسی و با هدایت رویش فکی (ارتوپدی فکی) انجام داد ولی اگر اینکار در دوران رشد انجام نشود، دیگر در بزرگسالی نمی توان به آن متوصل شد و راه حل به ارتودنسی با/بدون جراحی محدود می شود.
حال اگر بتوان از برخی مشکلات چشم پوشی کرد و مشکلات بزرگتر را به مشکلات کوچکتر تقسیم کرد، میتوان فرد را از جراحی نجات داد وگرنه درمان بدون جراحی عوارض نامطلوبی خواهد داشت که بیماری که به اینکار اصرار کند، باید این عوارض راهم پذیرفته باشد.
گاه این عوارض به قدری غیر قابل قبول خواهد بود که ارتودنتیست ممکن است ارتودنسی بدون انجام جراحی را نپذیرد و از درمان اجتناب کند!
برای اطلاعات بیشتردر مورد اینکه درمان های ارتودنسی و ارتوپدی فک-صورت و جراحی به طور کلی در چه سنینی قابل انجام است توصیه می شود، به لینک زیر مراجعه کنید:
درمان ناهنجاری با ارتودنسی بدون جراحی:
در اغلب بیمارانی که نیاز اولیه آن ها ارتودنسی + جراحی است، بعد از انجام ارتودنسی بدون جراحی یا “استتار” ، ممکن است انجام درمان های تکمیلی مانند جراحی چانه یا زیبایی لثه توصیه شود و بیمار خود مختار خواهد بود که این کارها را انجام بدهد یا نه! الیبته هزینه این درمان های تکمیلی کمتر از جراحی فک است و عوارض کمتری هم دادر!
لینک های زیر نمونه هایی را نشان می دهند که بیمار مشکل اسکلتی داشته و درمان ایده آل جراحی + ارتودنسی بوده است ولی با تشخیص دقیق و طراحی درمان مناسب، توانسته ام مشکل را بدون جراحی فک برای ایشان حل کنم. در تعدادی از این ها به قدری عوارض کم بوده اند که حتی می توان گفت درمان تکمیلی هم نیاز نیست.
تاکید می کنم؛ وقتی مشکل بدون جراحی فک درمان میشود، در اصل درمان “استتار” انجام شده است و بعد از آن درمان های تکمیلی حکم انتخاب را برای بیمار دارند و نه اجبار:
این خانم از فرم صورت و لبها و دندان ها راضی نبود و از سوی همکاران به وی جراحی فک توصیه شده بود:
این خانم اپن بایت و لبخند نازیبا داشت و به وی گفته بودند نیاز به جراحی فک دارد:
این خانم فک برجسته و دندان نهفته داشت، جراحی برای وی بهترین راه بود ولی توانستیم بدون جراحی ارتودنسی برای وی انجام دهیم:
در سیستم دندان ها و صورت – لب این خانم و افراد مشابه این استعداد وجود دارد که بعد از درمان ارتودنسی،
نمایش لثه ها درلبخند افزایش یابد! یعنی اگر درمان دقیق برای ایشان انجام نشود، بعد از اصلاح برجستگی و فرم دندان ها، به قدری لثه در لبخند زشت می شود که ممکن است ارزش کل درمان زیر سوال رود.
انجام درمان کنترل شده آماده سازی برای جراحی فک با حداقل عوارض، هنر یک متخصص ارتودنسی متبحر است!
در بین نمونه های فوق، بیمارانی هستند که به آنها قبلا توسط همکاران جراحی فک توصیه شده بود ولی با معاینه دقیق متوجه شدم که مشکل را می توان بدون جراحی حل کردو بنابراین درمان را بدون جراحی انجام دادم.
درمان ارتودنسی به علاوه جراحی:
جراحی فک
جستجوی عبارت “جراحی فک” به شما کمک می کند تعدادی از بیماران را که ارتودنسی + جراحی فک برای ایشان انجام شده مشاهده نمایید.
در این گونه بیماران، یا مشکل شدید بوده و/یا بیمار از صورت خود ناراضی بوده است بنابراین ارتودنسی آماده سازی قبل از جراحی را انجام دادیم و بعد بیمار برای جراحی ارجاع شد و بعد از جراحی ارتودنسی بیمار ادامه یافته و کامل شده است.
زمانبندی مناسب برای درمان ارتوگناتیک ( ارتودنسی + جراحی فک ) چگونه است؟
وقتی جراحی فک قرار است برای بیمار انجام شود، باید این کار در وسط دوره ارتودنسی انجام شود.
ولی وقتی بیمار درمان استتار انجام داده یا قصد انجام درمان های تکمیلی مانند جراحی بینی دارد، بهتر است این کار با فاصله زمانی حداقل ۳ ماه بعد از ارتودنسی انجام شود.
فیلم زیر از کانال تخصصی دکتر گوگانی در سایت
آپارات ، یکی از رایج ترین تکنیک جراحی فک پایین و ترتیب درمان را مرور می کند:
جراحى زیبایى فک چگونه انجام مى شود؟
نکته:
مسیر طراحی درمان برای ارتودنسی + جراحی در اغلب موارد برعکس مسیر طراحی شده برای ارتودنسی استتار (بدون جراحی) خواهد بود! به همین دلیل بیمار باید از ابتدا و حداکثر در ٢-٣ ماه ابتدای درمان تصمیم خود را نهایی کند و انتخاب را قطعی نماید.
نمونه زیر پسر جوانی را نشان می دهد که در اواسط درمان از جراحی منصرف شد ولی خوشبختانه توانستیم طرح درمان را تغییر دهیم و درمان خوبی ارایه دهیم:
اما همه این شانس را ندارند و ممکن است انصراف از جراحی باعث شود برای باقی عمر اکلوژن دندانهایشان مختل شود و دندانهای آنها صاف باشد ولی نشست دندان ها روی هم معیوب باقی بماند!
برای افزایش اطلاعات شما، توصیه می کنم لینک های زیر را هم مرور کنید:
روش های مختلف درمان جلوتر به نظر رسیدن فک پایین:
روش های مختلف درمان اپن بایت یا فاصله داشتن دندانها در بعد عمودی:
روش های مختلف درمان فاصله بین دندانها:
این لینک ها به شما نشان می دهند که چگونه افرادی که مشکل آن ها یک عنوان مشابه را دارد، به علت تفاوت در سن یا شدت مشکل، با روش های متفاوت درمان شده اند!
فراموش نکنید که هدف نهایی ارایه بهترین خدمت با کمترین عوارض است!
امیدوارم مطلب فوق برای شما مفید بوده و پاسخی مناسب برای سوالات شما بوده باشد. در مطلب فوق اشاره ای کوچک شد به اینکه مشکلات متفاوت چه نوع جراحی هایی لازم دارند و البته به زودی مقاله ای جامع تهیه خواهم کرد در این مورد و سعی خواهم کرد پاسخ ها را کنار هم قرار دهم!
