ریاست محترم انجمن ارتودنتیست های ایران
سلام
مرا دردیست اندر دل که گر گویم زبان سوزد وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد
سال هاست که انحصارطلبی و نگاه دوگانه و خود برتر بینی انجمن ارتودنسی و برخی متخصصان ارتودنسی باعث رنجش همکاران غیر متخصص و حتی عده ای از همکاران متخصص بوده است. نگارش این نوشته قدم دیگری است که دوست دارم برداشته باشم در راه اصلاح منش و نگرشی که به نظر شخصی من و آنچه تجربه نشان داده است، بیشتر به ارتودنسی از نظر علمی و عملی صدمه زده است تا منفعتی رسانده باشد! مستحضر هستید که قبل از رسانه ای کردن این نوشته، تلاش کرده ام که آنچه از نظر شخص من درست و ناردست بوده به اطلاع برسانم اما هربار که این تلاش را کرده ام، نه تنها جوابی نگرفته ام، بلکه با حذف و سانسور و تجاهل هم روبرو شده ام! بنابراین راهی نیست جز انتشار این نامه که شاید از طریق آن قدمی در راه احقاق حق خودم و کسانی که خدمات ارتودنسی ارایه می دهند ولی مانند شما فکر نمی کنند برداشته باشم! برای اینکه جانب اختصار را رعایت کرده باشم، هر آنچه قصد گفتنش را دارم حتی الامکان به اختصار و بند بند بیان خواهم کرد :
۱- ارتودنسی هم مانند بقیه زمینه های دندانپزشکی و پزشکی، مجموعه ای است از مهارت ها و دانسته ها. این مهارت به حد اعلی در محیط آکادمی قابل کسب است و البته در این بین کسب دانش مرتبط با آن کمتر نیازمند حضور در محیط آکادمیک خواهد بود.
اما فرقی ندارد که این دانش و یا مهارت چگونه و کجا کسب شده باشد! بیشتر مهم این است که درست کسب شده و درست اجرا شود. پس فرقی ندارد که یک دندانپزشک غیر متخصص اقدام به ارتودنسی نماید یا یک ارتودنتیست متخصص مشروط به اینکه هردو بتوانند آنچه بیمار نیاز دارد و لایق آن است را به او ارایه دهند. صد البته می دانیم که متخصص شانس بیشتری برای ارایه خدمات بهتر خواهد داشت. اما سوال اینجاست: آیا متخصصین ما همگی این مهم را به درستی انجام می دهند؟ آیا واقعا همانگونه که شما بر آن تاکید می کنید، همکاران غیر متخصص نمی توانند خدمات ارتودنسی را درسطح همکاران متخصص ارایه دهند؟
۲- شما چه در دنیای مجازی و چه در دنیای حقیقی خود را در جایگاهی می بینید که سامانه ای برای تایید ارتودنتیست ها راه اندازی نموده اید.
البته مشخص است که فقط اعضای خود را تایید می کنید ولاغیر! اما سوال این است: شما چه مکانیزمی برای ارزیابی توانایی علمی و عملی اعضای خود دارید؟ آیا با اطمینان می توانید بگویید که اعضای انجمن همگی از نظر علمی و عملی توانایی برای ارایه بهترین خدمات ارتودنسی را دارند؟ آیا اطمینان دارید که اعضای شما بهترین خدمات ارتودنسی را ارایه می دهند؟ آیا هیچ اقدامی در جهت ارزیابی توانایی و عملکرد اعضای انجمن ارتودنتیست های ایران کرده اید؟ آیا عملکرد اعضای انجمن را قابل تایید می دانید؟ پس چگونه است که به خود اجازه می دهید در دنیای مجازی و حقیقی ارتودنتیستی را به صرف عضویت در انجمن “تایید” کنید و به ارباب رجوع اعلام نمایید که “ایشان مورد تایید ما هستند”؟
آیا می توانید به خود این اجازه را بدهید که ارتودنتیست هایی را عضو انجمن نیستند، حتی اگر متخصص باشند،به راحتی با عبارت “مورد تایید نیست”، تکذیب نمایید؟ چرا؟ چون متخصص هم اگر باشند، حق عضویت پرداخت نکرده اند؟ چون به انحصار طلبی انجمن ارتودنتیست ها اعتقاد ندارند؟
۳- انجمن ارتودنتیست های ایران نیز همانند تمامی انجمن های صنفی پزشکی، زیر مجموعه و وامدار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد. نهادی که اولین هدف در آن “بهداری” است، بهتر کردن وضعیت جامعه و خوب نگه داشتن آن!
شما برای بهتر کردن خدمات ارتودنسی در جامعه چه کرده اید؟ آیا اصلا ارزیابی ای پایه ای و کارا کرده اید که خدمات ارتودنسی در جامعه چگونه ارایه می شوند؟ آیا برای والا بردن کیان و حفظ حرمت ارتودنسی، برنامه ریزی و اقدامی مبتنی بر تحقیق میدانی کرده اید؟ آیا جز انحصار طلبی شما که حیطه عمل آن شامل نه تنها همکاران غیر متخصص، بلکه همکاران متخصص غیر هم عقیده با شما هم هست؛ اقدام دیگری که قابل ذکر باشد انجام داده اید؟ بگذریم از برگذاری همایش ها که اگر کار به برگذاری همایش باشد، همایش های غیر هم عقیده با شما هم پربار تر هستند و هم پرطرفدار تر!
ریاست محترم انجمن ارتودنتیست های ایران، این نامه را جایی برای بیان و ارایه مصداق های اشتباهاتی که اعضای مورد تایید شما در زمینه علمی و عملکرد عملی در ارتودنسی انجام داده اند و می دهند نمی بینم.اما آمادگی آن را دارم که اگر واقعا اراده ای برای اصلاح داشته باشید، مدارک و مستندات را در این مورد ارایه دهم. امید وارم با زبان ناقص و توان کم خود توانسته باشم قدمی هر چند کوچک بردارم در این مسیر تا بتوان حرف پایانی خود را به این شکل بیان نمایم:
اعتبار و ارزش ارتودنسی به خدمتی است که ارایه می کند. هرکسی که بتواند درست این خدمت را ارایه دهد قابل قدردانی است.
اگر فردی یا نهادی واقعا قصد پاسداری از ارزش و حرمت ارتودنسی را داشته باشد، راهش انحصار طلبی نیست. راهش افزایش آگاهی است. آگاهی به اینکه “ارتودنسی” مطلوب و مناسب چگونه باید باشد. اینکه صرفا حلقه ای تشکیل دهیم و صرف عضویت در حلقه را معیاری برای قابل تایید بودن بدانیم، خدمت به خودمان کرده ایم نه خدمت به ارتودنسی!
والسلام علی من اتبع الهدی
دکتر صابر سید گوگانی
متخصص ارتودنسی
رو نوشت به :
انجمن ارتودنتیست های ایران
وزارت بهداشت- دبیرخانه آموزش دندانپزشکی
کمیسیون انجمن های علمی وزارت بهداشت
انجمن های مختلف دندانپزشکی در ایران
رسانه های فعال در مورد دندانپزشکی
سایت “دندانه”
و به خصوص ملت ایران!
